Ξεκίνησε σαν μια απλή ενόχληση. Οι πρώτες σκέψεις είναι πάντα οι ίδιες: ίσως να έγινε από κάποια απότομη κίνηση, μπορεί να κοιμήθηκα πάνω στο χέρι μου, ίσως να το ‘χω κουράσει και σε λίγες μέρες θα περάσει από μόνο του. Όποια και αν είναι η υπόθεσή σου, το σίγουρο είναι πως φυσικά και δεν πρόκειται να πας στον γιατρό για κάτι που θεωρείς πως δεν είναι κάτι!

Το πρόβλημα όμως είναι πως στην προκειμένη ήταν όντως «κάτι». Κάτι που όσο περνούσε ο καιρός γινόταν όλο και χειρότερο.

Πόσο σοβαρή μπορεί να γίνει μια τενοντίτιδα;
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν βρεθεί «αντιμέτωποι» κάποια στιγμή στη ζωή τους με μια τενοντίτιδα. Τις περισσότερες φορές, με λίγη ακινησία, παγοθεραπεία ή μυοχαλαρωτικές κρέμες όλα πηγαίνουν καλά. Τι γίνεται όμως όταν δεν πάνε;

Ο ώμος ξεκίνησε να με ενοχλεί τον Μάιο του 2023. Όχι σε καθημερινή βάση και σίγουρα όχι σε πολύ έντονο βαθμό. Οι δραστηριότητές μου συνεχίζονταν κανονικά με την ελπίδα ότι η όποια ενόχληση θα υποχωρήσει από μόνη της. Η κατάσταση όμως γινόταν όλο και χειρότερη, κάθε μέρα και από λίγο, μέχρι που έφτασε η στιγμή που ο πόνος έγινε ανυπόφορος. Τα πρωινά ήταν πάντα δύσκολα, αφού με το που ξυπνούσα δεν μπορούσα ούτε να σηκώσω το χέρι μου. Όμως, στη συνέχεια ο πόνος επιδεινωνόταν σε σημείο που δεν μπορούσα να κάνω απλές καθημερινές κινήσεις, όπως για παράδειγμα το να σηκώσω απλά ένα μπουκάλι με νερό.

Γιατί πρέπει να ζητάμε άμεσα ιατρική βοήθεια;
Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με τέτοια προβλήματα, πολλοί μπορεί να αρχίσουν να προτείνουν ακινησία, μυοχαλαρωτικά χάπια ή κάποια ακτινογραφία. Εάν θέλετε τη γνώμη μου… μην τους ακούσετε. Εγώ βέβαια τους άκουσα. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι μια ακτινογραφία δείχνει προβλήματα που έχουν σχέση με τα οστά, όχι τους τένοντες ή τους μύες.

Όταν ο πόνος έγινε ανυπόφορος, αναζήτησα έναν ορθοπαιδικό, ο οποίος να ειδικεύεται στα άνω άκρα. Ο Δρ. Ιωάννης Πολυζώης ήταν η πρώτη μου επιλογή, λόγω της εξειδίκευσής του, αλλά και γιατί γνωστοί μου ήταν πολύ ευχαριστημένοι από την εμπειρία τους. Από την αρχή, όχι μόνο κατάλαβα πως διαθέτει βαθιά γνώση και εμπειρία από αντίστοιχα περιστατικά, αλλά αισθάνθηκα αμέσως άνεση και ασφάλεια χάρη στον προσιτό χαρακτήρα του.

Μετά την κλινική εξέταση και τον έλεγχο της μαγνητικής τομογραφίας ώμου που είχα ήδη κάνει, ο Δρ. Πολυζώης έφτασε στο συμπέρασμα πως η συντηρητική θεραπεία δεν ήταν κατάλληλη για την περίπτωσή μου και ότι το χειρουργείο με τη μέθοδο της αρθροσκόπησης αποτελούσε την ιδανικότερη λύση.

Πώς βίωσα ως ασθενής την επέμβαση και τη μετεγχειρητική περίοδο;

Η περίπτωσή μου δεν ήταν μια απλή τενοντίτιδα. Εξαιτίας παλαιότερων τραυματισμών και αλλεπάλληλων φλεγμονών στο σημείο του ώμου, η ποσότητα ασβεστίου που είχε συγκεντρωθεί ήταν μεγάλη και δυσκόλευε κατά πολύ την κίνηση. Επίσης, το ίδιο το σημείο, όπου εντοπιζόταν η βλάβη, ήταν ασυνήθιστο, καθότι το ασβέστιο δεν είχε συσσωρευθεί πάνω στον τένοντα, αλλά μεταξύ τένοντα και μυ.

Συνήθως, η αρθροσκόπηση ώμου πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία. Εξαιτίας τη σοβαρότητας της δικής μου περίπτωσης, το χειρουργείο έγινε με μέθη. Ο Δρ. Πολυζώης ήταν πολύ υποστηρικτικός πριν μπω στο χειρουργείο. Με καθησύχαζε, μου εξηγούσε αναλυτικά τη διαδικασία και η ενσυναίσθηση που έδειξε, η οποία δε θεωρείται δεδομένη για πολλούς γιατρούς, όσο καλοί και έμπειροι μπορεί να θεωρούνται, πραγματικά έκανε τη διαφορά, γιατί καθ’ όλη τη διάρκεια αισθανόμουν πως βρισκόμουν σε πολύ καλά χέρια, όπως άλλωστε αποδείχτηκε και εκ του αποτελέσματος.

Το χειρουργείο πήγε πολύ καλά και αφού συνήλθα από τη νάρκωση, επέστρεψα στο σπίτι μου την ίδια κιόλας ημέρα. Ο Δρ. Πολυζώης ήταν πάντα διαθέσιμος να απαντήσει σε οποιαδήποτε απορία ή ανησυχία μου κατά τη διάρκεια της αποθεραπείας, πράγμα που με οδηγεί στο συμπέρασμα πως νοιάζεται ειλικρινά για κάθε ασθενή του.

Η μετεγχειρητική πορεία δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Σίγουρα, οι πρώτες μέρες μετά το χειρουργείο αποτέλεσαν μια πρόκληση κυρίως λόγω των ραμμάτων, των παυσίπονων που χορηγήθηκαν και της όλης ταλαιπωρίας. Όμως, μέσα στην πρώτη εβδομάδα ήδη αισθανόμουν πολύ καλύτερα και το βασικότερο απ’ όλα είναι ότι αν και υπήρχε μια ενόχληση, όπως είναι φυσικό λόγω χειρουργείου, δεν ένιωθα πια τον απαίσιο πόνο που αντιμετώπιζα καθημερινά στον ώμο πριν από την αρθροσκόπηση! Σχεδόν αμέσως μετά την αρθροσκόπηση ξεκίνησα φυσικοθεραπείες, ενώ τα ράμματα τα έβγαλα μετά από δύο εβδομάδες.

Τι έμαθα; Μετά το χειρουργείο, βασικό ρόλο παίζει και ο ασθενής.

Είναι σημαντικό μετά το χειρουργείο ο ασθενής να μη φοβηθεί και να μην έχει ανασφάλεια να κινήσει το χέρι του. Ο Δρ. Πολυζώης μου σύστησε να ξεκινήσω φυσικοθεραπείες όσο το δυνατόν συντομότερα. Κατάλαβα πως αυτή ήταν μια πραγματικά καλή συμβουλή, αφού το χέρι μου άρχισε να γίνεται και πάλι λειτουργικό.

Αν και αδύναμο, λόγω του χειρουργείου, ο προ εγχειρητικός πόνος είχε υποχωρήσει. Οι φυσικοθεραπευτές μάλιστα σχολίασαν πολύ θετικά την απροσδόκητα καλή κατάσταση στην οποία βρισκόταν το χέρι μου και τα εύσημα γι’ αυτό τα έδωσαν στη σωστή κρίση και πολύ καλή δουλειά που έκανε ο Δρ. Πολυζώης στο χειρουργείο.

Για να τα πούμε και πιο «επιστημονικά»…
Ποια είναι η οπτική του Δρ. Πολυζώη;

Η ασθενής αντιμετώπιζε σοβαρή χρόνια ασβεστοποιό τενοντίτιδα στην μυοτενόντιο συμβολή του υπακανθίου και υπερκανθίου τένοντα με τον μυ. Αυτό συνέβη εξαιτίας μιας αστάθειας της περιοχής από παλιά, η οποία ώθησε την ασθενή να χρησιμοποιεί διαφορετικά το χέρι της, με αποτέλεσμα να επιβαρύνει τον υπακρωμιακό χώρο και τους τένοντες στο πάνω μέρος του ώμου. Αυτό είχε ως συνέπεια να δημιουργηθούν επαναλαμβανόμενες τενοντίτιδες από τη λάθος στάση του σώματος και της λανθασμένης κίνησης. Έτσι, δημιουργήθηκαν εναποθέσεις ασβεστίου σε αυτή την ασυνήθιστη περιοχή.

Άρα ξεκινήσαμε με μία βλάβη που ονομάζεται “slap”, δηλαδή μια ρήξη του άνω επιχείλιου χόνδρου, η οποία δημιουργήθηκε από ένα επεισόδιο σοβαρής αστάθειας που είχε μικρή, το οποίο και συρράψαμε με δύο άγκυρες, ειδικές χωρίς κόμπους με ειδικά, ισχυρά ράμματα-ταινίες, τα οποία είναι εξαιρετικά και απορροφούνται από τον οργανισμό. Στη συνέχεια, πήγαμε στον υπακρωμιακό χώρο και αποσυμπιέσαμε όλο το ασβέστιο και όλα τα κομμάτια ασβεστίου από τη μυοτενόντιο συμβολή, καταλήγοντας σε μία ακρωμιοπλαστική, τροχίζοντας ελάχιστα το κάτω μέρος του ακρωμίου, ώστε να δώσουμε παραπάνω χώρο στον ώμο.

Συνοψίζοντας λοιπόν, ξεκινήσαμε από μία αστάθεια στον ώμο, σε συνέπεια αυτής της αστάθειας που έμεινε χωρίς θεραπεία όλα αυτά τα χρόνια, συνέβησαν επαναλαμβανόμενες τενοντίτιδες που προκάλεσαν σοβαρή χρόνια ασβεστοποιό τενοντίτιδα στη μυοτενόντιο συμβολή του Υπερακανθίου – Υπακανθίου και η θεραπεία μας ήταν αρθροσκοπική, ελάχιστα επεμβατική με ελάχιστο έως καθόλου πόνο και τάχιστη αποκατάσταση. Έγινε συρραφή της βλάβης slap της ρήξης του άνω επιχείλιου χόνδρου με δύο ραμμάτινες άγκυρες χωρίς κόμπους με ισχυρά ράμματα ταινίες και μια πολύ καλή αποσυμπίεση ακρωμιοπλαστική του υπακρωμιακού χώρου, καθώς και αφαίρεση όλων των εναποθέσων ασβεστίου από τους τένοντες.

Τι συμβαίνει όταν κάθε κίνηση στον ώμο προκαλεί πόνο;

© Copyright 2022 | Κατασκευή ιστοσελίδων - WebOne